Yazan: Sibel Şensu – 22.11.2016
Ergenlerin şiddetle karşılaşmaları birkaç şekilde olabilir. Ergenler, kendileri erişkinlerden şiddet görebilirler ya da akranlarının zorbalıklarına maruz kalabilirler. Hiç de seyrek olmayarak rastladığımız bir diğer durum da ergenin kendisinin şiddet davranışı içinde olmasıdır. Bu yazıda, şiddete eğilimli ergenler konusuna odaklanıyoruz. Öfkeli, saldırgan ve şiddete eğilimli bir ergenin davranışlarının ardındaki gerçeği anlamak, hem kendisi hem de çevresi için sorun olan bu durumun çözümüne yardım edebilir.
Şiddet davranışının gerisinde genellikle toplumsal değerlerin ve kültürel anlayışların yattığı söylenmektedir. Çocuklar gördükleri davranışları ve büyüklerini taklit ederler. Ailelerindeki güçlü ve saygın kişiler onlar için birer rol modeldir. Aynı şekilde, televizyonda veya sinemada gördükleri “kahramanlara” da hayranlık duyar ve onların davranışlarını tekrar etmeye çalışırlar. Bu davranışlar, giderek kimlikleri ve kişilikleri haline gelir. Çocukluk dönemlerinde şiddetle terbiye edilmişlerse, kendi çocukları olduğunda aynı yöntemle eğitebileceklerini düşünürler. Çocukluklarında şiddet, öfke ya da saldırgan tutum gösteren büyüklerin itibarlı olduklarını görmüşlerse, büyüdüklerinde kendileri de aynı şekilde davranmayı seçerler.
“Kırılma, alınma, gücenme, anlaşılmama, reddedilme, engellenme, korku, kaygı, hayal kırıklığı, yalnızlık” gibi acı veren temel duygular, ergenlerde kolayca kızgınlık, öfke gibi duygulara dönüşebilir. Ergenler, ailelerinden ve öğretmenlerinden sevgi ve ilgi göremediklerini ve arkadaşları tarafından dışlandıklarını düşündüklerinde kendilerini yalnız hisseder ve öfke duygusu ile tepki gösterebilirler. Oysa çevresinden yeterince sosyal destek algılayan biri, kendine güvenlidir, sorunlarını çözmede dayanabileceği kişiler olduğunu bilir ve daha sakindir.
Şiddete eğilimli bir ergenle birlikte olan yetişkinlerin, ergeni bu davranış modeline iten dürtünün ne olduğunu sorgulaması, sadece ceza üzerine kurulu bir yaklaşımdan çok daha yararlı olacaktır. Aslında en doğrusu, şiddet oluşmadan önce, eğitim de dâhil olmak üzere, alınacak çok yönlü önlemlerdir.
KAYNAKLAR:
1. Avcı ÖH, Yıldırım İ. H. U. Journal of Education 2014; 29(1), 157-168.
2. Adana F, Arslanlaş H. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2011; 12(1) : 57 – 62.
3. McCurley C. https://www.ncjrs.gov/pdffiles1/nij/grants/217588.pdf
Yasal Uyarı: Her hakkı www.superergen.com’a ait olan özgün içerik, Fikir ve Sanat Eserleri ve Türk Ceza Kanunu kapsamında korunmaktadır. https://www.superergen.com adresine çalışır durumda link verilerek alıntı yapılabilir.